Odliczamy do świąt #23
Hej,
Witam Was w pierwszym dniu odliczania do świąt. Aaaaa! Cieszę się niezmiernie. Dawno nic nie sprawiało mi takiej satysfakcji jak to. Na początku posty miały być co dwa dni, jednak stwierdziłam wczoraj, że jak skakać, to na głęboką wodę i posty będą codziennie.
To odliczanie do świąt będzie wyjątkowe, bo w ostatni dzień Naszego odliczania, a w sumie w finał, skończę 18 lat. Pełnoletniość, dorosłość i inne takie. Nie mogę się tego doczekać, naprawdę, z wielu różnych, też dość mocno prywatnych powodów. Więc mam nadzieję, że zostanie z tego jakaś pamiątka na blogu!
Jednak do rzeczy.
Dzisiaj rano los się do mnie uśmiechnął, bo zafundował mi śnieg za oknem. Co prawda nie trwały, który zamienił się w białe cholerstwo. Jednak jak rano piłam kawę i patrzałam się na śnieg za oknem, to była magia.
Wiecie jak to jest być mną? Potrzebuję doładować kartę miejską, ale stwierdziłam, że zrobię to koło szkoły, więc kupię sobie bilet w kiosku. Dwa kioski, brak biletu i mina kierowcy MZK jak proszę o bilet. Nie moja wina, przepraszam, że chciałam do szkoły jechać! :D A potem tylko cztery lekcje i do domu.
Uwielbiam ludzi, którymi się otaczam. Mam naprawdę wspaniałych przyjaciół i znajomych, który widzą, że coś jest nie tak, jak ja chcę sama przed sobą udawać, że wszystko jest okej. Po za tym posiadanie ludzi, którzy Cię wesprą i których ty też możesz wesprzeć, jest magiczne. Jednak jednego czego się ostatnio nauczyłam, to olewanie ludzi, którzy nie są za Tobą, a przeciwko Tobie. Wyrobiłam sobie zdolność olewania ich, co jest myślę potrzebne.
Tak, na tym zdjęciu miziam Madzie po włosach, na religii. Taka dobra jestem! Ona też mnie mizia <3. Czy tylko ja jestem taka lubiąca się miziać, przytulać i w ogóle? Chyba nie.
Miałam dzisiaj tak ogromną potrzebę ściągnięcia z siebie ciuchów szkolny, że od razu po powrocie do domu ubrałam leginsy, puchowe skarpetki i moją misiową bluzę. A jak do tego wypiłam kawę, to moje samopoczucie podskoczyło do poziomu +500.
Po za tym, czy Wasze babcie też tak mają, że nie pytają co Wam jest, ale robią Wam dobre jedzenie, żeby było Wam lepiej? Moja babcia kochana, taka jest. I dzisiaj na obiad widząc moją niemrawą minę zrobiła cudownie pyszne naleśniki z jabłkami. To było strasznie miłe!
I stwierdziłam, że przemycę trochę kosmetyków do odliczania i dzisiaj pokaże Wam moją mini rutynę zmywania makijażu. Zmywam makijaż praktycznie zaraz po powrocie do domu.
Po pierwsze używam płynu micelarnego. Mój ostatnio ulubiony jest z Lidla. Kosztuje niecałe 5 zł i jest cudowny! Zmywa fajnie makijaż. Absolutnie nie podrażnia oczu. I jest nawet wydajny.
Drugi produkt jest trochę moim odkryciem. Jest to żel micelarny z Węglem z Marionu. Pierwsze użycie tego żelu przyprawiło mnie o dreszcze, bo ten żel ma w sobie kawałki węgla, które wyglądają jak peeling, ale peelingiem nie są. Jak je rozetrzecie w palcach to się rozpuszczają. Żel doczyszcza moją twarz, pozostawiając ją czystą jak łza.
Na koniec używam toniku z Pefecty, który rozpylam na twarz. Pokazałam Wam butelkę, żebyście widziały jak wygląda. Skład tego toniku, jest zadziwiająco nie aż taki zły. I pachnie jak może. Spsikiwanie nim twarzy rano to czysta przyjemność.
Natomiast resztę dnia spędziłam siedząc sobie w domku, z kubkiem herbaty. Obejrzałam youtuba, zrobiłam prezentację z hisu. A po skończeniu tego postu zabieram się za biologię.
I to by było na tyle, jeśli chodzi o dzisiejszy dzień. Dajcie znać koniecznie jak Was 1 grudnia :D
Trzymajcie się!
Do jutra, będzie się działo!
XOXO
Witam Was w pierwszym dniu odliczania do świąt. Aaaaa! Cieszę się niezmiernie. Dawno nic nie sprawiało mi takiej satysfakcji jak to. Na początku posty miały być co dwa dni, jednak stwierdziłam wczoraj, że jak skakać, to na głęboką wodę i posty będą codziennie.
To odliczanie do świąt będzie wyjątkowe, bo w ostatni dzień Naszego odliczania, a w sumie w finał, skończę 18 lat. Pełnoletniość, dorosłość i inne takie. Nie mogę się tego doczekać, naprawdę, z wielu różnych, też dość mocno prywatnych powodów. Więc mam nadzieję, że zostanie z tego jakaś pamiątka na blogu!
Jednak do rzeczy.
Dzisiaj rano los się do mnie uśmiechnął, bo zafundował mi śnieg za oknem. Co prawda nie trwały, który zamienił się w białe cholerstwo. Jednak jak rano piłam kawę i patrzałam się na śnieg za oknem, to była magia.
Wiecie jak to jest być mną? Potrzebuję doładować kartę miejską, ale stwierdziłam, że zrobię to koło szkoły, więc kupię sobie bilet w kiosku. Dwa kioski, brak biletu i mina kierowcy MZK jak proszę o bilet. Nie moja wina, przepraszam, że chciałam do szkoły jechać! :D A potem tylko cztery lekcje i do domu.
Uwielbiam ludzi, którymi się otaczam. Mam naprawdę wspaniałych przyjaciół i znajomych, który widzą, że coś jest nie tak, jak ja chcę sama przed sobą udawać, że wszystko jest okej. Po za tym posiadanie ludzi, którzy Cię wesprą i których ty też możesz wesprzeć, jest magiczne. Jednak jednego czego się ostatnio nauczyłam, to olewanie ludzi, którzy nie są za Tobą, a przeciwko Tobie. Wyrobiłam sobie zdolność olewania ich, co jest myślę potrzebne.
Tak, na tym zdjęciu miziam Madzie po włosach, na religii. Taka dobra jestem! Ona też mnie mizia <3. Czy tylko ja jestem taka lubiąca się miziać, przytulać i w ogóle? Chyba nie.
Miałam dzisiaj tak ogromną potrzebę ściągnięcia z siebie ciuchów szkolny, że od razu po powrocie do domu ubrałam leginsy, puchowe skarpetki i moją misiową bluzę. A jak do tego wypiłam kawę, to moje samopoczucie podskoczyło do poziomu +500.
Po za tym, czy Wasze babcie też tak mają, że nie pytają co Wam jest, ale robią Wam dobre jedzenie, żeby było Wam lepiej? Moja babcia kochana, taka jest. I dzisiaj na obiad widząc moją niemrawą minę zrobiła cudownie pyszne naleśniki z jabłkami. To było strasznie miłe!
I stwierdziłam, że przemycę trochę kosmetyków do odliczania i dzisiaj pokaże Wam moją mini rutynę zmywania makijażu. Zmywam makijaż praktycznie zaraz po powrocie do domu.
Po pierwsze używam płynu micelarnego. Mój ostatnio ulubiony jest z Lidla. Kosztuje niecałe 5 zł i jest cudowny! Zmywa fajnie makijaż. Absolutnie nie podrażnia oczu. I jest nawet wydajny.
Drugi produkt jest trochę moim odkryciem. Jest to żel micelarny z Węglem z Marionu. Pierwsze użycie tego żelu przyprawiło mnie o dreszcze, bo ten żel ma w sobie kawałki węgla, które wyglądają jak peeling, ale peelingiem nie są. Jak je rozetrzecie w palcach to się rozpuszczają. Żel doczyszcza moją twarz, pozostawiając ją czystą jak łza.
Na koniec używam toniku z Pefecty, który rozpylam na twarz. Pokazałam Wam butelkę, żebyście widziały jak wygląda. Skład tego toniku, jest zadziwiająco nie aż taki zły. I pachnie jak może. Spsikiwanie nim twarzy rano to czysta przyjemność.
Natomiast resztę dnia spędziłam siedząc sobie w domku, z kubkiem herbaty. Obejrzałam youtuba, zrobiłam prezentację z hisu. A po skończeniu tego postu zabieram się za biologię.
I to by było na tyle, jeśli chodzi o dzisiejszy dzień. Dajcie znać koniecznie jak Was 1 grudnia :D
Trzymajcie się!
Do jutra, będzie się działo!
XOXO
Komentarze
Prześlij komentarz